با تلاش محققان كشور صورت گرفت
ساخت دومین نانو داروی ضدسالك از پوست درخت توس
به گزارش سایت امن تعدادی از پژوهشگران كشور به تازگی در تحقیقات خود با استفاده از پوست درخت ˮتوسˮ و نانوذرات كیتوزان به فرمولاسیون دارویی برای درمان سالك دست پیدا كردند و به قول آنها در فاز حیوانی، ۹۵ درصد در درمان این بیماری مؤثر بوده است.
دكتر حسن ابراهیمی از محققان این طرح در گفتگو با ایسنا، لیشمانیازیس را همچون بیماری های انگلی دانست كه در كشورهایی مانند ایران "اندمیك" برای خیلی از شهرها است. گزارش های در خصوص وجود كانون های جدید برای این بیماری در ایران و سایر كشورها و روند مقاومت به داروهای كنونی سبب شده كه رویكرد سازمان بهداشت جهانی معرفی روش های درمانی جدید برای این بیماری باشد.
وی مقاومت دارویی بالا نسبت به داروهای رایج را یكی از چالش های درمان بیماری سالك ذكر كرد و خاطرنشان كرد: روش های عرضه شده برای درمان این بیماری هزینه بر و دارای عوارض جانبی زیادی است، ضمن آنكه این روش ها نیازمند دوزهای تكرارشونده و مدت زمان طولانی است.
ابراهیمی یكی از تركیب های گیاهی مؤثر در درمان این بیماری را "بتولینیك اسید" دانست و افزود: این تركیب دارای اثرات ثابت شده ضد لیشمانیا است؛ولی نامحلول بودن این تركیب برای ایجاد فرمولاسیون و سمیت آن مانع از ایجاد دوز مؤثر درمانی شده است.
این محقق با اشاره به اینكه داروی آمفوتریسین B كه یك دارو درمانی مورد تائید FDA آمریكا برای درمان این بیماری است، به علت نامحلول بودن و سمیت بالا با محدودیت مصرف بالینی مواجه می باشد، اظهار نمود: به منظور رفع این چالش ها در این طرح دو دارو در نانو سامانه "كیتوزان" بارگذاری كردیم و مشكلات موجود در داروی درمان این بیماری رفع شد و از جانب دیگر با عنایت به بومی بودن بتولینیك اسید"، تولید آن صرفه اقتصادی بالایی در كنار عملكرد مناسب دارو خواهد داشت.
ابراهیمی با تاكید بر اینكه در این طرح دو نانو داروی درمان سالك شامل "بتولینك اسید" و "آمفوتریسین بی كیتوزان" بعنوان داروهای درمانی جدید برای لیشمانیا تولید شد، افزود: داروی بتولینیك اسید از پوست درخت "توس" بعنوان منبع سرشار از بتولینك اسید به دست آمد. این درخت جزو منابع طبیعی استان های شمالی كشور بوده و از سوی دیگر فناوری مورد نیاز برای استحصال دارو از پوست این درخت فراهم گردید.
به قول وی نانو ذرات كیتوزان با استفاده از روش جداسازی فازش تهیه شد و دو داروی بتولینك اسید و آمفوتریسین B با روش جداسازی فازی در آنها بارگذاری شده است.
ابراهیمی تصریح كرد: نانو داروهای به دست آمده ابتدا با روش داكینگ مورد بررسی قرار گرفتند و بارگذاری مناسب داروها در نانو ذرات اثبات شد.
وی با تاكید بر اینكه كارایی فرمولاسیون و توانایی داروهای تولید شده بر روی مدل حیوانی مبتلا به سالك مورد بررسی قرار گرفت، خاطرنشان كرد: نتایج این آزمون ها نشان داد كه این نانو دارو نسبت به داروهای استاندارد ۹۵ درصد در درمان این بیماری مؤثر بوده، در حالیكه داروی اصلی این بیماری (گلوكانتیم) ۶۵ درصد در رفع انگل این بیماری مؤثر است.
ابراهیمی، درمان موثرتر در درمان سالك نسبت به نمونه های تجاری، صرفه اقتصادی تولید دارو و پیشگیری از خروج ارز، داروی استراتژیك در مواقع طغیان، استفاده از دوز پایین داروی آمفوتریسین B و بتولینك اسید و حذف عوارض جانبی شدید داروها و كاهش هزینه های درمانی را همچون مزایای این دارو نام برد.
این محقق، تولید این دارو را در فرم "كرم" دانست و خاطرنشان كرد: تولید این دارو در فاز آزمایش حیوانی قرار دارد.
ابراهیمی در مورد تفاوت این دارو با داروی ضد سالك تولید شده از جانب دیگر شركت های دانش بنیان، توضیح داد: نانو داروی تولید شده برای درمان این بیماری بر پایه "لیپوزوم" بوده است، ولی در این طرح ما از كیتوسان بهره بردیم.
به گزارش سایت امن به نقل از ایسنا، برای درمان بیماری سالك، در محل زخم تركیبات حاوی "آنتیموان" تزریق می شود كه این فرایند درمان یك فرایند طولانی مدت و دردآور است؛ اما یكی از شركت های دانش بنیان كشور نخستین نانو داروی ضد سالك با عنوان "سیناآمفولیش" را به صورت پماد تولید كرده است كه این دارو روی زخم قرار می گیرد و می تواند در مدت زمان كوتاه، زخم را درمان كند.
در این نانو دارو "آمفوتریسین B" درون لیپوزوم قرار داده شده و با استعمال موضعی، لیپوزوم حاوی دارو وارد پوست می شود. این لیپوزوم ها درون پوست تجزیه شده و آمفوتریسین B رهاسازی می شود. آمفوتریسین B داروی ضد انگل و ضد قارچ مؤثری است كه برای درمان بیماری سالك به كار می رود. به دلیل ایجاد سمیت كلیوی توسط این دارو، فرمولاسیون های نانویی برای دارورسانی هدفمند در این دارو مورد استفاده قرار گرفت.
ساختار لیپوزومی این دارو سبب شده تا از تأثیرات مخرب ماده سمی بر بدن كاسته شده و اثربخشی آن بهبود یابد.
در بیماری سالك، انگل در بخش داخلی پوست قرار دارد. سیناآمفولیش نانولیپوزوم های ۱۰۰ نانومتری حاوی داروی آمفوتریسین B است كه بعد از مصرف موضعی میزان نفوذ دارو به بخش های حاوی انگل را افزایش می دهد؛ در نتیجه دارو با غلظت بالا در مجاورت انگل آزاد می شود. ازاین رو استفاده از لیپوزوم كارایی و اثربخشی آمفوتریسین B را به میزان قابل توجهی بالا می برد.
اگر پسندیدید لاک کنید:
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان سایت امن در مورد این مطلب