با همكاری محققان ایرانی صورت گرفت؛
ابداع داربست مبتنی بر هیدروژل برای مهندسی بافت ماهیچه اسکلتی
به گزارش سایت امن، تعدادی از پژوهشگران با همکاری پژوهشگران ایرانی یک داربست میوژنیک مبتنی بر هیدروژل برای مهندسی بافت ماهیچه اسکلتی ابداع نموده اند.
به گزارش سایت امن به نقل از مهر، از دست دادن شدید ماهیچه های اسکلتی قابلیت بازسازی طبیعی بدن را گرفتار مشکل می کند و به ناتوانی دائمی و ایجاد بار اقتصادی قابل توجهی منجر می شود. هم اکنون روش های جراحی فعلی به فرآیند ضعیف بهبودی، جراحت های ثانویه در محلی که بافت اهدایی از آنجا برداشت شده و همینطور احیای ناقص عملکرد عضلانی منجر می شود. از طرفی بیشتر استراتژی های مهندسی و احیای بافت نمی توانند محیط مکانیکی و بیولوژیکی مناسبی را برای نفوذ سلولی، تکثیر و تمایز میوژنیک فراهم نمایند. در همین راستا تعدادی از پژوهشگران با همکاری محمد مهدی سمندری، لاله عباسی، آزاده مصطفوی و علی تمایل در پژوهشی یک داربست عضله اسکلتی نانومهندسی مبتنی بر هیدروژل ژلاتین متاکریلات (GelMA) را ابداع کردند که برای تکثیر و تمایز پیش سازهای عضلانی بهینه شده است. داربست مذکور در آزمایش ها توانست آزادسازی فاکتور رشد یک (IGF-1، که مشابه انسولین است)را با استفاده از برهم کنش های الکترواستاتیک نانورس های LAPONITE یا (NCs) کنترل کند.IGF-1 هم یک فاکتور رشد میوژنیک مهم بشمار می رود. سطوح فیزیولوژیکی در رابطه با IGF-1 در خلال یک رهاسازی کنترل شده در دو هفته حفظ شد. NC هم توانست ۵۰ درصد از IGF-1 آزاد شده را در هیدروژل حفظ کند. همین مساله تکثیر و تمایز سلولی را در مقایسه با هیدروژل هایی که در گروه کنترل استفاده شده بود به میزان قابل توجهی بهبود بخشید. داربست نانویی مذکور یک گزینه مناسب برای درمان صدمه های عضلانی شدید می باشد.
اگر پسندیدید لاک کنید:
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان سایت امن در مورد این مطلب