در گفت وگو با سایت امن اعلام شد
ارائه راهکاری برای تجزیه انواع پلاستیک در ۳۰ ساعت
پژوهشگران با ساخت بیوراکتوری، به روش جدیدی برای تجزیه مواد پلاستیکی مبتنی بر تثبیت آنزیم بر روی نانو ذرات اکسید آهن رسیدند که بگفته آنها این روش در مقایسه با روش های بیولوژیک گذشته، دارای سرعت بالا برای تجزیه انواع مختلف پلاستیک است.
حامد میلانی، پزشک و پژوهشگر در زمینه نانوبیوتکنولوژی در گفت و گو با ایسنا، پلاستیک های تولید شده از مواد پتروشیمی را یکی از بزرگترین اختراعات بشر دانست و اظهار نمود: مواد پلاستیکی هر چند بعنوان یک صنعت بزرگ و کالای ضروری در زندگی انسان تبدیل گشته اند، ولی در مقابل تجزیه شیمیایی و طبیعی مقاوم هستند و برمبنای آمارهای انتشار یافته از طرف سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده امریکا سالانه ۳۸۱ میلیون تن پلاستیک در دنیا تولید می شود که از این مقدار بیش از ۳۰ میلیون تن در محیط رها می شوند.
میلانی، ماندگاری بالای این ماده نفتی در طبیعت را از با اهمیت ترین لطمه های جدی پلاستیک ها برای محیط زیست عنوان نمود و تصریح کرد: به طور میانگین تجزیه ضایعات پلاستیکی رها شده در محیط زیست ۳۵۰ سال طول می کشد که بسته به نوع پلاستیک می تواند تا چند قرن! به طول بینجامد.
وی از ارائه راهکاری برای حل این چالش زیست محیطی آگاهی داد و اضافه کرد: راکتور بیولوژیک تولیدشده در این مطالعات که نمونه مشابهی از آن در دنیا وجود ندارد، بر پایه تکنولوژی تثبیت آنزیم بر روی نانوذرات اکسید آهن طراحی شده و ما در آن از اشعه UV برای تسهیل پروسه تجزیه ماکرو مولکول های پلاستیک استفاده کردیم.
مجری طرح با اشاره به جزییات این دستگاه، اشاره کرد: در گام نخست نسبت به ایزوله سازی میکروارگانیسم های تجزیه کننده اقدام کردیم که تعداد اولیه آنها به بالای ۶۸۹ ایزوله میکروبی می رسید و ۵۱ مورد از این ایزوله ها که دارای فعالیت هیدرولیزی قوی تر بودند، انتخاب شدند و به روش های فنوتیپی و ژنوتیپی مورد شناسایی قرار گرفتند.
وی گام بعدی این پروژه را تولید و خالص سازی آنزیم های تجزیه کننده پلاستیک ذکر و اشاره کرد: آنزیم های به دست آمده طی پروسه پیچیده "استابیلیزیشن" روی نانوذرات اکسید آهن تثبیت شده و در راکتور بیولوژیک طراحی شده مورد استفاده قرار گرفتند.
میلانی با اعلان اینکه تا کنون از روش های مکانیکی و شیمیایی برای تجزیه پلاستیک استفاده می شد، افزود: تنها چند کشور در دنیا همچون ایالات متحده امریکا و ژاپن به تکنولوژی نوین بیولوژیکی برای تجزیه پلاستیک دست پیدا کرده اند و ما توانستیم علاوه بر دستیابی به این دانش، راکتور بیولوژیکی بر پایه استفاده از آنزیم طراحی نماییم که در مقایسه با روش های بیولوژیک گذشته دارای سرعت بالا برای تجزیه انواع مختلف پلاستیک، کارایی بالاتر، عدم نیاز به سیستم استریل، کنترل آسان تر پروسه و قابلیت استفاده مجدد از سیستم آنزیمی است.
به گفته ی ایشان، با استفاده از این راکتور بیولوژیکی سرعت تجزیه پلاستیک به حدود ۳۰ ساعت رسیده است.
میلانی با اشاره به خروجی راکتور تجزیه کننده مواد پلاستیکی، اظهار داشت: خروجی این راکتور مونومرهای سازنده پلاستیک است که می تواند بعنوان منبع کربن برای میکروارگانیسم ها طی پروسه "فرمنتیشن" (تخمیر) استفاده گردد. علاوه بر این بعنوان ماده اولیه تولید پلاستیک نیز کاربرد دارد.
اگر پسندیدید لاک کنید:
(2)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان سایت امن در مورد این مطلب